Home Senza categoria A natura d”o mare- a cura di Giovambattista De Stefano

A natura d”o mare- a cura di Giovambattista De Stefano

da D. De Stefano
0 commento
‘O mare ‘ncanta e sceta ogni passione.  
Se specchia ‘o sole e ne fa ‘nzieme festa.
Cu la cravatta furmata ‘a raggio  ‘e luna,
mill’uocchie argiente  si nun c’è tempesta.
È chin’e ‘e vita! S’ ammescano assaie razze,
ca stanno ‘nzieme, ‘a che nascette ‘o munne,
e ieng’e vvarche ‘e chi ne mena ‘a rezza,
ca ‘ngrato cagne, cu munnezza nfunne… 
Carezz’a rena addò spanna nu zico.
Frischea a calura a chi dinte se ‘nfonna.
Cuncede ammore c”o scenario antico
e cunnulianne, le canta vecchia ninna.
Ma, schiav’e legge d”a Natura  nziste,
nun maie perdona a chi le nega spazio. 
Nce scumma e sgizza addò lu ferm’a costa.
Agliotte e affonne, chi lu  sfida a sfizio.
Senza pietà nasconne chi se sperde
o va vucanne quanne se ‘ncrespa forte.
Nun dà signale a chi l’affronte ‘e quarte,
ca nun se salva manco si implor’ ‘a ciorta!
Chi piglia ‘o mare pè cercà furtuna,
ha dda sapè ca lle presenta ‘o cunte.
Ca nun cuncede maie pietà a nisciune.
Mantene sempe ‘o stesso purtamente!
Ne sparte terre, nfilannese tra sponde,
e sonna ‘a gente ca resta assaie luntane,
ca guarda ‘nfine addò fernisce l’onda,
cu la passione ‘e chi spera ritorna.
Finanche ‘o ciele, quanne nire e funesto,
zeffonne d’acqua, cu fulmini e saette,
nun le fa specie, è pronto p”a risposta:

c’onne ‘mpazzute, pè fà vedè ch’è forte!

Leggi anche

Lascia un Commento

Questo sito web utilizza i cookie per migliorare la tua esperienza. Continuando la navigazione intenderemo che tu sia d'accordo, ma puoi annullare l'iscrizione se lo desideri. Accetta